شعر و ادب

شعر و ادب...

روی این سر نیزه ها ، یک جلد قرآن گم شدهشاید آن قرآن ناطق ، مرز ایمان گم شدهسر درون چاه بردم، تا که پیدایت کنمکفتر چاهی ، ندیدی ؟ ماه تابان گم شدهخون آهو در تمام نهرها جاری شدهضامن آهو کجایی که خراسان گم شدهبا همین گلدان خالی ، دل خوشم کنج حیاتشاخه های نسترن از توی گلدان گم شدهگنبد مخروطی بسطام شد ، سقف اتاق در اتاق کوچکم دنیای عرفان گم شدهیاد آدم برفی و شال و کلاهش می کنمابر هم برفی نمی بارد ، زمستان گم شدهتقدیم به تمام سینه سوختگان اهل بیت شعر و ادب...ادامه مطلب

همچنان عیسی زخمی با چلیپا درد دل کنهمچنان گلهای مریم با مسیحا درد دل کنخضر را با نی لبک ها خوانده شاید مرد چوپانچون صدای نی بیا با خضر تنها درد دل کنچون ارس آبی تر از آب خزر شد روح پاکتروح آبی ارس ،با روح سارا درد دل کنچون نهنگ پیر دریاهای دور از دست آبیلحظه ی مرگت بیا و پری ها درد دل کنشکل یک کاهن میان معبدی سرد و قدیمیدرتمام خلسه ها ، با روح بودا درد دل کنپای آتش می نشینم  ، تا اهورایم بیایدرنگ آتش ، سرخ و آبی ، با اوستا درد و دل کنحضرت پژواک شعرم را برای کوه می خوانم صخره ی سنگی تو با من بی مهابا درد دل کنکعبه شو ، شاید خلیل بت شکن آید سراغتبا خلیل و با خد شعر و ادب...ادامه مطلب

بیا و نذر باران کن دل صاف و زلالت را 

به رنگ آسمانها کن ، دو چشم و هر دو بالت را

بکش درنای روحت را به روی آبی دریا

به روی ماهی زیبا ، بکش نقش خیالت را

همین آدینه می آیی ، تو ای دیوان آبی ها

بخندان صورت گل را ، بخندان روز و سالت را

تمام کوفه را گشتم ، ندیدم رد پایت را

نجف را زیر و رو کردم ، نمی بینم عدالت را

شعر و ادب...

صورتش بر دامني كوچك كه نوراني شده
آسمان آن لحظه شايد سرد و طوفاني شده

با صداي ناله اش فوج مَلَك هم ناله شد
چشم زيباي ملايك خيس و باراني شده

آن خرابه بيت الاحزان را تداعي مي¬كند
دختري كوچك شبيه پير كنعاني شده

دست آن خولي صفت با صورت كوچك چه كرد؟
ناله اش اما درون سينه زنداني شده

شعر و ادب...

حضرت آمینمیکشم شکل غزل ، روح جلال الدین رسیدمیکشم شکل دعا را ، حضرت آمین رسیدباز از اسفند آبستن بهاری زاده شدهفت سین زاییده شد ،از آسمان یاسین رسیدبا هزاران چشم بادامی ، درختی گریه کرددیده هرچشمش دوباره ، ماه فروردین رسیددختر دریا، عروس آسمان، یار فلق یار با چشمان آبی ، دامن پر چین رسید ----اصفهاننصف شد شاید جهانم ، اصفهانی زاده شدچارباغی زرد شد ، فصل خزانی زاده شدمیکشم نقش منار زنده ای  ،وقت اذان از گلوی سنگیش ، صوت اذانی زاده شداز پل خاجو گذشتم  ،خشک شد زاینده رودناگهان از روح ماهی  ،کاروانی زاده شدناگهان سینی شبیه صحنه ای از جنگ شدبا قلمهای پیاپی شعر و ادب...ادامه مطلب

دختر ایران ، گل کشمیر و یار کابلی

قندهاری نقش چشمانت ، عروسی چون گلی

با صدایت گل به رقص آمد، بهاری ناز شد

صد قناری با تو می خواند، تو شاید بلبلی

دختران قصر و حاکم دور تو چرخیده اند

کاخ را عاشق کن ای زیباترین گل سوگلی

من زبانم لال شد ، زیبائیت را دیده ام

روی موهایت نشسته موج  ،شاید کاکلی

شعر و ادب...

شکل حوا آمدی با عطر سیبی مهربان

شال آبی بر سرت ، خوب و نجیبی مهربان

شیطنت کن جای شیطانی نماند بینمان

تا برد آغوش من از تو نصیبی مهربان

قبله گاه کعبه و بیت المقدس ، چشم توست

نقش بسته ، روی آن "امن یجیبی" مهربان

روی دستت شاخه ای رز ، نقش چشمانت بهار

مژده فصل بهاری ، دل فریبی ، مهربان

شعر و ادب...

همزمان با رازقیها نوبهاری زنده شد

با صدای یک قناری ، شاخساری زنده شد

اسب زیبایی که یالش را بدست باد داد

شیه زد اسب سفیدی و سواری زنده شد

در مسیر راه تو هر شهر عاشق می شود

ضامن آهو ندیدی، سبزواری زنده شد

شاخه ای گل ،زندگی را با خودش آورده است

عشق آمد جای خون، دیدم که یاری زنده شد

شب دوباره مردمان شهر را خوابانده است

لحظه بیداریت ، دیدم دیاری زنده شد

شعر و ادب...